سوالات متداول

اطلاعات کلی

صادرات به فرآیند فروش و ارسال کالا یا خدمات به کشورهای خارجی اشاره دارد، در حالی که واردات به معنای خرید و دریافت کالا یا خدمات از سایر کشورهاست. صادرات باعث ورود ارز به کشور می‌شود و واردات نیازهای داخلی را تأمین می‌کند. هر دو این فعالیت‌ها نقش کلیدی در رشد اقتصادی کشورها ایفا می‌کنند و مستلزم آشنایی با قوانین گمرکی و تجاری بین‌المللی هستند.

استفاده از خدمات شرکت‌های بازرگانی معتبر مانند رایحه اروند، به دلیل دانش تخصصی و تجربه این شرکت‌ها در زمینه قوانین گمرکی، روش‌های حمل‌ونقل بین‌المللی و ارتباط با تأمین‌کنندگان خارجی، می‌تواند ریسک معاملات را کاهش دهد. این شرکت‌ها با ارائه مشاوره‌های تخصصی، انجام فرآیندهای اداری و ترخیص کالا، به کسب‌وکارها کمک می‌کنند تا با صرف زمان و هزینه کمتر، به اهداف تجاری خود دست یابند.

برای اطمینان از اصالت کالاهای وارداتی، می‌توان از روش‌هایی مانند بازرسی کالا قبل از حمل (PSI) توسط شرکت‌های بازرسی معتبر، بررسی گواهی‌های اصالت و استاندارد از تولیدکننده، و نمونه‌برداری و آزمایش کالا پس از ورود به کشور استفاده کرد. همچنین، انتخاب تأمین‌کنندگان معتبر با سابقه‌ای روشن و استفاده از خدمات شرکت‌های بازرگانی متخصص می‌تواند ریسک خرید کالای تقلبی را به حداقل برساند.

از مهم‌ترین چالش‌های تجارت بین‌الملل می‌توان به نوسانات نرخ ارز، تفاوت قوانین گمرکی کشورها، محدودیت‌های تجاری مانند تحریم‌ها، مشکلات حمل‌ونقل بین‌المللی و ریسک‌های مربوط به پرداخت‌ها اشاره کرد. علاوه بر این، تفاوت‌های فرهنگی و زبانی نیز می‌تواند بر روابط تجاری تأثیر بگذارد. آگاهی از این چالش‌ها و برنامه‌ریزی مناسب برای مدیریت آن‌ها، موفقیت در تجارت بین‌الملل را افزایش می‌دهد.

امور گمرکی

پاسخ: مهم‌ترین مدارک مورد نیاز شامل فاکتور فروش (Invoice)، بارنامه (Bill of Lading)، گواهی مبدأ (Certificate of Origin)، لیست عدل‌بندی (Packing List) و مجوزهای سازمانی مرتبط با نوع کالا می‌باشد. بسته به نوع کالا، ممکن است مدارک دیگری مانند گواهی بهداشت یا استاندارد نیز لازم باشد. تمامی مدارک باید به زبان فارسی یا انگلیسی و کاملاً مطابق با مقررات گمرکی تهیه شوند.

پاسخ: محاسبه حقوق و عوارض گمرکی بر اساس ارزش سیف کالا (CIF Value) و کد تعرفه (HS Code) انجام می‌گیرد. این محاسبات شامل حقوق گمرکی، سود بازرگانی و مالیات بر ارزش افزوده می‌باشد. نرخ دقیق این هزینه‌ها بستگی به نوع کالا و مقررات روز گمرک دارد و بهتر است با کارشناسان گمرکی مشورت شود.

پاسخ: مدت زمان ترخیص بستگی به عوامل مختلفی مانند نوع کالا، کامل بودن مدارک، شلوغی گمرک و نیاز به اخذ مجوزهای خاص دارد. به طور متوسط برای کالاهای ساده ۲ تا ۳ روز کاری و برای کالاهای خاص یا نیازمند بازرسی ممکن است تا ۱۰ روز کاری طول بکشد.

پاسخ: در این موارد می‌توان با ارائه مستندات و فاکتورهای معتبر به کارشناسان گمرک اعتراض کرد. همچنین امکان درخواست ارزیابی مجدد توسط کمیسیون ارزش گمرک وجود دارد. توصیه می‌شود از همان ابتدا ارزش کالا را با ارائه مدارک معتبر و کامل به درستی اظهار نمایید.

حمل و نقل کالا

پاسخ: انتخاب روش حمل به عواملی مانند نوع کالا، فوریت تحویل، بودجه و مقصد بستگی دارد. حمل هوایی سریع‌ترین اما گران‌ترین روش است، حمل دریایی مقرون‌به‌صرفه اما کندتر است و حمل زمینی برای مسافت‌های کوتاه‌تر مناسب‌تر می‌باشد. برای کالاهای حساس یا فاسدشدنی معمولاً حمل هوایی پیشنهاد می‌شود.

پاسخ: هزینه حمل بر اساس وزن حجمی یا فیزیکی (هر کدام که بیشتر باشد)، مسافت حمل، نوع کالا، روش حمل (هوایی، دریایی، زمینی) و هزینه‌های جانبی مانند بیمه و گمرک محاسبه می‌شود. شرکت‌های حمل‌ونقل معمولاً بر اساس نرخ‌های روز و شرایط بازار قیمت‌گذاری می‌کنند.

پاسخ: مدت زمان حمل بستگی به روش حمل و مقصد دارد. حمل هوایی معمولاً ۳-۷ روز، حمل دریایی ۲۰-۴۵ روز و حمل زمینی ۷-۱۵ روز کاری طول می‌کشد. این زمان‌ها می‌تواند به دلیل شرایط آب‌وهوایی، ترافیک گمرکی یا تعطیلات متفاوت باشد.

پاسخ: برای اطمینان از سلامت کالا می‌توان از روش‌های زیر استفاده کرد: بسته‌بندی حرفه‌ای و مناسب، استفاده از خدمات بیمه حمل‌ونقل، انتخاب شرکت‌های حمل معتبر و دارای سابقه، و در صورت امکان نظارت بر مراحل بارگیری و تخلیه. همچنین بازرسی کالا قبل از حمل و پس از تحویل توصیه می‌شود.

قوانین بین المللی

پاسخ: قرارداد بین‌المللی باید شامل مشخصات کامل طرفین، شرح دقیق کالا یا خدمات، مقدار و قیمت، شرایط پرداخت، اینکوترمز مورد توافق، نحوه حل اختلاف، ضمانت‌نامه‌ها، شرایط فورس ماژور، و قوانین حاکم بر قرارداد باشد. همچنین باید مدت قرارداد، شرایط فسخ و جریمه‌های احتمالی به وضوح مشخص شود.

پاسخ: اینکوترمز (اصطلاحات بین‌المللی تجارت) مجموعه‌ای از قواعد استاندارد است که مسئولیت‌های فروشنده و خریدار را در معاملات بین‌المللی مشخص می‌کند. این قواعد تعیین می‌کنند که هزینه‌های حمل، بیمه و انتقال مالکیت در هر مرحله بر عهده کدام طرف است و به جلوگیری از سوءتفاهم و اختلاف کمک می‌کند.

پاسخ: معمولاً در خود قرارداد روش حل اختلاف مشخص می‌شود که می‌تواند شامل مذاکره، میانجی‌گری، داوری یا مراجعه به دادگاه باشد. توصیه می‌شود حتماً در قرارداد، مرجع حل اختلاف (مثلاً اتاق بازرگانی بین‌المللی ICC) و قانون حاکم (مثلاً حقوق انگلیس یا کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا CISG) مشخص شود.

پاسخ: در روش LC بانک خریدار به بانک فروشنده تعهد می‌دهد که پس از ارائه اسناد مشخص شده، پرداخت را انجام دهد که امنیت بیشتری برای فروشنده دارد. در روش TT خریدار مستقیماً از طریق بانک خود مبلغ را به حساب فروشنده واریز می‌کند که معمولاً سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر است اما ریسک بیشتری برای فروشنده دارد.

پاسخ: بله، استفاده از قراردادهای استاندارد بین‌المللی مانند نمونه‌های ICC می‌تواند نقطه شروع خوبی باشد، اما حتماً باید با توجه به شرایط خاص معامله و با مشورت وکیل یا مشاور حقوقی بین‌المللی تنظیم و بومی‌سازی شود. هر معامله ویژگی‌های منحصر به فردی دارد که نیازمند توجه خاص است.